အခန္း (၂၀)

(၂၀)

တနလၤာေန႔၌ ပို႔စ္သတင္းစာ ဒါရိုက္တာအဖြဲ႔အစည္းအေဝးက်င္းပသည္။ ခ်ားလ္ဂါဒင္နီယာဝက္စ္ တင္သြင္းေသာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေကာင္းအား ခ်ီးက်ဴးေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ အဆိုကို ပထမဆံုး စဥ္းစားဆံုးျဖတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ သတင္းစာဖြဲ႔စည္းပံုကို ျပင္ဆင္သည္။ ကြယ္လြန္သူ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေကာင္း ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ ႀကီးေလးေသာ တာဝန္မ်ားကို ႏွစ္ခန္း ႏွစ္က႑ခြဲလိုက္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အယ္ဒီတာအမည္ျဖင့္ ရာထူးသစ္တခုတီထြင္သည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္က သတင္းဌာနကို တာဝန္ယူ၍ အယ္ဒီတာက အာေဘာ္ စာမ်က္ႏွာကို တာဝန္ယူသည္။ သတင္းအယ္ဒီတာ အီဗန္မြန္ေတဂူကို အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အယ္ဒီတာ ခန္႔သည္။ အေကာင္းဆံုး သတင္းေထာက္တစ္ဦးကို သတင္းအယ္ဒီတာ ရာထူးသို႔ တိုးျမႇင့္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ ဒါရိုက္တာ အဖြဲ႔ ဥကၠဌ စတီးဝပ္ဘတ္က အယ္ဒီတာ ရာထူးအတြက္ အမည္စာရင္းတင္သြင္းရန္ဖိတ္ေခၚသည္။
ဒါရိုက္တာတဦးျဖစ္သူ မစၥတာေဟာ့ပကင္က ကိုယ့္နယ္သားမွသာ အယ္ဒီတာခန္႔မည္ဟူေသာ အစြဲမရွိသင့္ေၾကာင္း၊ ပို႔စ္သတင္းစာ ဩဇာႀကီးမားလာေနၿပီ ျဖစ္၍ ႀကံရည္ ဥာဏ္ရည္ အေကာင္းဆံုး အယ္ဒီတာကိုသာ ခန္႔သင့္ေၾကာင္း၊ ထိုအယ္ဒီတာမ်ိဳးကို နယူးေရာက္တြင္ျဖစ္ေစ၊ ေဘာ့စတန္တြင္ျဖစ္ေစ၊ ဆန္ဖရန္စစ္စကိုတြင္ျဖစ္ေစ ရွာေဖြသင့္ေၾကာင္း တင္ျပသည္။

ဒါရိုက္တာ တဦးျဖစ္သူ မစၥတာေဘာ့ကမူ တနယ္သား အယ္ဒီတာမွ သင့္ေတာ္သူျဖစ္မည္ဟု မယူဆေစလိုပါ။ အယ္ဒီတာ ရာထူးႏွင့္ အလြန္သင့္တင့္သူတဦးမွာ မိမိတို႔ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ ရွိေနရံုမက မိမိတို႔ သတင္းစာတြင္ပင္ရွိေနပါသည္။ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေကာင္း ကြယ္လြန္ခ်ိန္မွ စ၍ တေန႔ ၁၄ နာရီ အလုပ္လုပ္ေနပါသည္ဟု တင္ျပသည္။

]]မစၥတာေဘာ့ တင္ျပတာ အလြန္ အခ်က္က်ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့ အိမ္မွာ ရီယူနီယန္စစ္ေရးျပပြဲတက္ဖို႔ ဆီးနိတ္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္တေယာက္ လာတည္းေနတယ္။ သူက ပို႔စ္သတင္းစာေခါင္းႀကီးေတြကို ဖတ္ၿပီး အလြန္အမင္း ခ်ီးက်ဴးေနတယ္။ ေရးတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ကိုလည္း ေမးေနတယ္။ အမတ္မင္းက သူ႔နယ္က သတင္းစာမွာဆိုရင္၊ သူ႔နယ္ဆိုတာ ေဘာ္စတန္ကိုေျပာတာပါ။ မစၥတာေဟာ့ပကင္၊ ဖတ္ၾကည့္ရေလာက္ေအာင္ တန္ဖိုးတန္တာမပါလို႔ ဖတ္ကို မဖတ္ဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္}}

မစၥတာ ေရွာ့တာႏွင့္ မစၥတာေပၚတာတို႔က မစၥတာဟစ္ေကာ့၏ တင္ျပခ်က္ကို သေဘာတူၾကသည္။ မစၥတာ ဝီလ္မာဒင္က ဗိုလ္မွဴးႀကီးေကာင္းက ထိုလူငယ္သည္ မိမိကို ဆက္ခံႏိုင္ေလာက္သည့္ အရည္အခ်င္း ျပည့္ဝသူျဖစ္သည္ဟု ေျပာဖူးေၾကာင္း၊ ထိုလူငယ္အား တာဝန္မ်ား လႊဲေပးၿပီး အနားယူေတာ့မည္ဟုပင္ မကြယ္လြန္မီက ေျပာဖူးေၾကာင္းရွင္းျပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မစၥတာကြိကို အယ္ဒီတာခန္႔ရန္ ဝမ္းသာအားရ အဆိုျပဳလိုေၾကာင္း ရွင္းျပသည္။

မစၥတာ ေရွာ့တာႏွင့္ မစၥတာေပၚတာတို႔က အဆိုကို ေထာက္ခံေၾကာင္း တင္ျပၾကသည္။
မစၥတာ ခ်ားလ္စ္ဂါဒင္နီယာဝက္စ္က မစၥတာကြိအား ခ်ီးက်ဴးၾကျခင္းကို ၾကားသိရ၍ မ်ားစြာ ေက်နပ္ေၾကာင္း၊ မစၥတာကြိကို မိမိပင္ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ယင္းသို႔ ထက္ျမက္ေသာ အယ္ဒီတာကို ခ်ီးက်ဴးျခင္းသည္ သတိသမၸဇဥ္ရွိရွိ ေဆာင္ရြက္ေသာ ဒါရိုက္တာ (မိမိ) ကို ခ်ီးက်ဴးရာေရာက္ေၾကာင္း (ၿပံဳးၾကသည္။) မစၥတာကြိ၏ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားသည္ အထူးသျဖင့္ မၾကာမီ လမ်ားအတြင္းက အလြန္အဆင့္အတန္းျမင့္မားေၾကာင္း၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေကာင္းသာ တႏွစ္တန္သည္ ႏွစ္ႏွစ္တန္သည္ အသက္ရွည္မည္ဆိုလွ်င္ ယခု ဒါရိုက္တာႀကီးမ်ားတင္ျပေနသည့္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေရးမွာ ဘာမွ် ဆိုဘြယ္ရာမရွိေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ မစၥတာကြိကို စင္ေတာ္ေကာက္ခဲ့သူတစ္ဦးအျဖစ္ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ စဥ္းစာရန္ မိမိတင္ျပလိုေၾကာင္း၊ ပထမအခ်က္မွာ အသက္အရြယ္ ငယ္လြန္းေသးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒုတိယအခ်က္မွာ ဤျပည္နယ္တြင္ ႏွစ္ႏွစ္မွ်သာ ေနဖူးေသးသူျဖစ္၍ ျပည္နယ္အေၾကာင္းကို ႏိႈက္ႏိႈက္ခြ်တ္ခြ်တ္ မသိေသးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ႀကီးမားေသာ တာဝန္မ်ား မေပးမီ ေလ့လာခ်ိန္ ေပးသင့္ေၾကာင္းတင္ျပသည္။

ဝက္စ္၏ ေဆြးေႏြးခ်က္ကို ဒါရိုက္တာမ်ား သေဘာက်ၾကသည္။ ေဆြးေႏြးမႈအရွိန္ေလ်ာ့သြားသည္။ ဥကၠဌက မဲခြဲ ဆံုးျဖတ္ရန္ အသ့္ျဖစ္မျဖစ္ေမးသည္။

]]ေနပါဦး၊ ေနပါဦး။ တျခား အဆိုတင္စရာ ရွိခ်င္ရွိေနဦးမွာေပါ့}}
အျခားအဆိုတင္မည့္သူ မရွိ။ ဒါရိုက္တာႀကီးမ်ားကလည္း နာရီတၾကည့္ၾကည့္ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။
]]မစၥတာဝက္စ္}} ဒါရိုက္တာအဖြဲ႔၏ အသက္အငယ္ဆံုး ဒါရိုက္တာျဖစ္သူ သီယိုဒိုဖိုင္းက ေျပာသည္။ ]]ခင္ဗ်ားပဲ အယ္ဒီတာလုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းပါရေစလား။ ေကာလိပ္ဥကၠဌ ရာထူးက ထြက္လိုက္ဗ်ာ}}

မစၥတာဝက္စ္က ထိုအႀကံေပးခ်က္ကို မလိမ္မိုး မလိမ္မာ မႀကံေပးခ်က္ပမာ လက္ဟန္ျဖင့္ ပယ္ခ်သည္။ သို႔ေသာ္ ဒါရိုက္တာမ်ားက မစၥတာဖိုင္း၏ အႀကံေပးခ်က္ကို စိတ္ဝင္စားၾကသည္။
မစၥတာဝက္စ္က ျငင္းသည္။
]]ဒီလိုဆိုရင္ မစၥတာဝက္စ္ အမည္တင္သြင္းတဲ့ အဆိုကို အဆိုရွင္က ျပန္ရုပ္သိမ္းဖို႔ တာဝန္ရွိပါတယ္}} မစၥတာဟစ္ေကာ့က ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္ ဝက္စ္အမည္ကို ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းရန္ မလြယ္။ ဒါရိုက္တာမ်ားက ဇြတ္တိုက္တြန္းၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဝက္စ္က ထပ္ဆင့္ ရွင္းလင္းခ်က္ ထုတ္ရျပန္သည္။

သူ႔ ရွင္းျပခ်က္မွာ ပို႔စ္သတင္းစာ အယ္ဒီတာလုပ္ရန္ မည္သည့္အခါမွ် ႀကံရြယ္ခ်က္မရွိေၾကာင္း၊ လက္ရွိအေျခအေနတြင္ သူ႔အား အမည္စာရင္းတင္သြင္းျခင္းကို သေဘာမတူညီႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဒါရိုက္တာမ်ားက က်ားကုပ္က်ားခဲ ဆက္လက္၍ စဥ္းစားေနၾကဦးမည္ဆိုလွ်င္ အစည္းအေဝး ေရႊ႕ဆိုင္းရန္ အႀကံေပးလိုေၾကာင္း စသျဖင့္ ျဖစ္သည္။

မစၥတာဟစ္ေကာ့က သေဘာမတူေသာ္လည္း အမ်ားစု ဆႏၵအရ အစည္းအေဝးကို တရက္ျခားသို႔ ေရႊ႕ဆိုင္းလိုက္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ မစၥတာဝက္စ္ ဘလိန္းဥကၠဌ ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္လိုက္ေၾကာင္း ပို႔စ္သတင္းစာတြင္ သတင္းပါလာသည္။ ထိုေန႔ထုတ္ ပို႔စ္သတင္းစာက ဘလိန္းေကာလိပ္အတြက္ မစၥတာဝက္စ္၏ အက်ိဳးျပဳခ်က္မ်ားအေၾကာင္းကို ေခါင္းႀကီးေရးသည္။ ခေရာ္နီကယ္ သတင္းစာကမူ
]ဘလိန္းေကာလိပ္မွ လူတန္းစားဝါဒကို ဆန္႔က်င္သည့္ တိုက္ပြဲႀကီး၌ ခေရာ္နီကယ္သတင္းစာ ေအာင္ပြဲခံၿပီ} ဟု ေရးသည္။

တတိယေန႔တြင္ ပို႔စ္ ဒါရိုက္တာ အစည္းအေဝးျပန္လည္က်င္းပသည္။ မစၥတာဝက္စ္ အစည္းအေဝးမတက္။ မစၥတာေဟာ့ပကင္က အစည္းအေဝး ဆက္လက္က်င္းပၿပီး လုပ္စရာရွိသည့္ ကိစၥကို ၿပီးျပန္ေအာင္လုပ္ရန္ သူ႔သေဘာထားကို တင္ျပသည္။

]]မစၥတာကြိကို အမည္စာရင္းတင္သြင္းခဲ့တဲ့ ဒါရိုက္တာႀကီးကို အဆိုျပန္လည္ရုပ္သိမ္းဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေမတၲာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟာ ကန္႔ကြက္သူမရွိ တညီတညြတ္ထဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ မစၥတာကြိကို အမည္စာရင္း တင္ထားၿမဲ တင္ထားရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို မဲေပးရမွာပဲ}} ဟု မစၥတာဟစ္ေကာ့က ေျပာသည္။

ကြိ၏ အမည္ကို တာဝန္သိစြာ ရုပ္သိမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ဒါရိုက္တာအားလံုးက ဝက္စ္ကို ပို႔စ္သတင္းစာ အယ္ဒီတာခန္႔လိုက္သည္။ အထူးဆံုးျဖတ္ခ်က္အျဖစ္ အယ္ဒီတာမရွိခ်ိန္တြင္ စြမ္းစြမ္းတမန္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္အတြက္ မစၥတာကြိအား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းႏွင့္ မစၥတာကြိ၏ လစာေငြကို တႏွစ္ေဒၚလာ ၁၈၀ဝ သို႔ တိုးျမႇင့္ေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

မစၥတာဟစ္ေကာ့မွတပါး အျခားဒါရိုက္တာမ်ားကမ်ားစြာ ေက်နပ္အားရျဖစ္ၾကသည္။ ျပည္နယ္အတြင္း စြမ္းရည္အထက္ျမက္ဆံုး၊ အရည္မြန္ဆံုး၊ လူသိအမ်ားဆံုး လူငယ္မ်ားအနက္ တဦးကို မိမိတို႔ သတင္းစာအတြက္ အယ္ဒီတာအျဖစ္ခန္႔ထားႏိုင္လိုက္သျဖင့္ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းပင္ ခ်ီးက်ဴးေနမိၾကသည္။

ပို႔စ္သတင္းစာ၏ ပရိသတ္တဦးကမူ သူတို႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မေက်မနပ္ျဖစ္ေနသည္။ မစၥရွာလီေဝလင္ျဖစ္၏။ ရွာလီက ကြိကို မဆိုင္းမတြ အယ္ဒီတာခန္႔သင့္သည္ဟု ယူဆသည္။ မစၥတာဝက္စ္လည္း အယ္ဒီတာေကာင္းတစ္ေယာက္ေလာက္ေလာက္လားလား ျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ဘလိန္းေကာလိပ္ ဥကၠဌရာထူးမွ မထြက္သင့္ဟု သူထင္သည္။

ထိုသေဘာထားကို ရွာလီၾကာရွည္စြည ႏွလံုးသြင္းေနရန္ မလို။ အယ္ဒီတာသစ္ ဝက္စ္ကိုယ္တိုင္ သူ႔ဆီသို႔ ျမဴးတူးတက္ျြကစိတ္အားထက္သန္စြာ ေရာက္လာသည္။

]]ေကာလိပ္ႀကီးေတာ့ ေခါင္းေပၚကက်သြားၿပီ။ ဟူး။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ အစမွာ ေက်ာင္းသားကေလး ေပ်ာ္သလို ေပ်ာ္တယ္ဗ်ာ။ စိတ္လြတ္လူလြတ္ျဖစ္သြားတာပဲ။ ပို႔စ္အတြက္ အင္အားေတြ၊ စိတ္ဓာတ္ေတြ၊ စီမံကိန္းေတြ ကြ်န္ေတာ့မွာ တၿပံဳႀကီးရွိတယ္}}

]]မစၥတာကြိေကာ စိတ္ပ်က္ေနသလား}} ရွာလီက ေမးသည္။
ထိုေမးခြန္းေၾကာင့္ ဝက္စ္ အံ့အားမသင့္။ သို႔ေသာ္ ကြိအယ္ဒီတာရာထူးရသင့္သည့္ အခြင့္အေရး ရွိသည္ဟု ရွာလီထင္ေနေၾကာင္း သူ႔ေလသံမွာ ေပၚေနသည္ဟု ထင္မိ၏။
]]စိတ္ပ်က္မယ္ မထင္ပါဘူး}} ဝက္စ္က ျပတ္ျပတ္ေျဖသည္။
]]ဘာေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္ရမွာလဲ။ သူေစာင့္ရလွ တႏွစ္၊ အမ်ားဆံုး ႏွစ္ႏွစ္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ကလဲ ပို႔စ္မွာ တသက္လံုး လုပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး}}

ဝက္စ္က အေျခအေနကို အၾကမ္းဖ်င္း ေျပာျပေနသည္။
]]သူ႔တက္လမ္းကို ကြ်န္ေတာ္ မပိတ္ပါဘူး။ သူျမန္ျမန္တက္ႏိုင္သေလာက္ တြန္းတင္ေပးခ်င္တာပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ေပါ့။ သူ႔ကို ရွာေတြ႕ထားတာမဟုတ္လား။ သူက သိပ္ထက္ျမက္ေပမယ့္ သိပ္ငယ္ေသးတယ္။ အေတြ႕အႀကံဳကလဲ သိပ္နည္းေသးတယ္။ အခ်ိန္ နည္းနည္းလိုေသးတယ္။ အခ်ိန္မက်ေသးပဲ တာဝန္ႀကီးႀကီး သြားေပးရင္ နလံမထူႏိုင္တဲ့အမွားမ်ိဳးလုပ္မိမွာေသခ်ာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ဘုရင္မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ဘုရင္အရြယ္မေရာက္ခင္ ရင္ခြင္ပိုက္ နန္းစံရတဲ့လူပါ}}

ရွာလီက မတရားအထင္လြဲမိေလျခင္းဟု ေတြးမိသည္။
]]ရွင္က ကြ်န္မထက္ အလိမၼာလည္းႀကီးပါေပတယ္။ အျမင္လဲ က်ယ္ပါေပတယ္ရွင္}}
]]ေတာ္စမ္းပါ}}
]]ကြ်န္မပါရဂူကေလးမွာ ဒီလိုမိတ္ေဆြေကာင္းရွိတာ ဝမ္းသာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက ပါရဂူလည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကေလးလည္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး}}
]]တျခားလူ ဆိုရင္လည္း ကြ်န္ေတာ့လိုပဲ လုပ္မွာပါ}}
]]တျခားလူဆိုရင္ ဒီလိုသေဘာထား ႀကီးခ်င္မွ....}}
ဤစကားကိုလည္း ဝက္စ္ လက္မခံ။
]]ရွင္အယ္ဒီတာလုပ္ရမွာ သေဘာေတာ့ က်ပါတယ္ေနာ္}}

]]သိပ္သေဘာက်တယ္။ ဒီအလုပ္ထက္ ျမင့္ျမတ္တဲ့အလုပ္ဘယ္မွာရွိမွာလဲ။ ဘလိန္းေကာလိပ္မွာဆိုရင္ ေက်ာင္းသားလက္ဆုပ္စာေလာက္ကိုသာ လက္လွမ္းမီတာ။ သတင္းစာ ဆိုေတာ့ ဧရာမ နယ္က်ယ္တာေပါ့။ တေန႔ကို လူတသိန္းေလာက္ ေနာက္လိုက္ရွိေနတာ။ မနက္တိုင္း တိုးတက္မႈေတြ၊ ေျမႇာ္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ရဲရင့္မႈ၊ ရိုးသားမႈ၊ ၾကင္နာမႈ၊ ယံုၾကည္မႈေတြကို တရားေဟာဖို႔ ပရိသတ္ရွိေနတာပဲ။ သူတို႔ရဲ႕ အျမင္ေတြ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ၊ ေျမႇာ္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ေတြးေခၚပံုအေလ့အထေတြကို ပႇံုေလာင္းေပးႏိုင္မွာ}}

ဝက္စ္သည္ ည ၁၁ နာရီထိ စကားထိုင္ေျပာသည္။ ရွာလီကလည္း အထင္တႀကီး နားေထာင္သည္။ ဝက္စ္ ျပန္သြားခ်ိန္တြင္ ကြိ မေက်မလည္မ်ားျဖစ္ေနမလား ဟူေသာ စႏိုးစေနာင့္ စိတ္ကေလးသညူ္ ရွာလီ၏ ရင္ထဲတြင္ က်န္ခဲ့သည္။ ရက္အတန္ၾကာ၍ ကြိကို ေတြ႔မွ ထိုစႏိုးစေနာင့္စိတ္ကေလးေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။

ကြိတြင္ ေလာကကို ေထာင္းခ်င္သည့္ သေဘာထား တျပားသားမွ် မရွိ။